انواع پلی الکترولیت های آنیونی (APAM) و کاتیونی (CPAM) برای تصفیه پساب

جهت حذف ناخالصی ها معلق و مواد کلوئیدی موجود در آب و فاضلاب از روش انعقاد و لخته سازی استفاده می شود که لازمه آن، افزودن ماده منعقدکننده می باشد که منجر به خنثی شدن بار ذرات کلوئیدی شده و در نتیجه این ذرات به یکدیگر نزدیک تر شده و تشکیل ذرات درشت تری می دهند. لخته‌های بدست آمده که ذرات معلق و کلوئیدی را به همراه دارند، به حد کافی درشت هستند و به‌ راحتی ته‌‌نشین و صاف می‌شوند. برای کامل کردن این عمل و ایجاد لخته‌های بزرگتر از موادی به نام کمک منعقد کننده – پلی الکترولیت یا پلی اکریل آمید (Polyelectrolyte – Polyacrylamid) استفاده می‌شود که گاهی به صورت مخفف به آن PAM گفته می شود. پلیمرهای منعقدکننده، ترکیباتی پلیمری با وزن ملکولی بالا، بر پایه پلی آکریل آمید، محلول در آب هستند که بطور وسیعی بعنوان منعقدکننده، افزایش دهنده سرعت ته نشینی مواد جامد معلق و کلوئیدها و رنگ بری در فرآیندهای تصفیه و تولید مایعات بکار برده می شوند. کاتیون یا آنیون متصل به پیکره شیمیایی پلی آکریل آمید تعیین کننده نوع بار فعال پلیمر می باشد. وزن ملکولی و شدت بار پلی الکترولیتها در فعالیت آنها تاثیر بسزایی دارد..

ادامه مطلب